Tijdens de laatste vijf dagen van het festival doen we er nog een schep bovenop, met telkens om 17:30 een salon in ons festivalcentrum. De toegang is gratis. Na afloop heeft u de tijd om nog iets te eten en vervolgens een voorstelling mee te pikken. Het recept voor de salons: een interessant/relevant/actueel thema, een uitdagende voorzettekst, een panel met vele stemmen, een moderator die de discussie in goede banen moet leiden,… en u!

Gelijke kansen in de podiumkunsten. Uiteraard zijn we daar voorstander van. Maar! Zijn de clichés over de kansen van jonge makers, vrouwelijke regisseurs, oudere acteurs/actrices, allochtonen,…wel waar? Vanwaar komen ze? Waarop zijn ze gebaseerd? En hoe gaat het beleid ermee om? Of zijn er helemaal niet zoveel
problemen als we wel denken? En waarom denken we dat dan?