Het fantastische leven van de heilige Sint-Christoffel zoals samengevat in twaalf taferelen en drie liederen

Silence Fini / De Werf
Het fantastische leven van de heilige Sint-Christoffel zoals samengevat in twaalf taferelen en drie liederen

Silence Fini / De Werf
Het fantastische leven van de heilige Sint-Christoffel zoals samengevat in twaalf taferelen en drie liederen
PHO_15520_Sint_Christoffel_c_Ellen_De_Meulemeester.jpg
deSingel - Muziekstudio | € 12/10
25/8 - 17:00
25/8 - 20:00
Productie: Kunstencentrum De Werf&Silence Fini/Spel: Simon Allemeersch, Barbara Claes, Stefanie Claes/Saxofoon: Jeroen Van Herzeele/Drums:Giovanni Barcella/Dramaturgie: Bart Capelle/Scenografie: Jozef Wouters, Simon Allemeersch/Techniek: Michiel Soete, Frédéric Aelterman, Luc Cools/Met dank aan Scheld'apen
Foto: Ellen De Meulemeester
Duur: 1u25 | Nederlands

Geïnspireerd op de legende van Sint-Christoffel - van wie de afbeelding auto’s en fietsen siert - creëren Simon Allemeersch, Barbara Claes en Stefanie Claes een universum van theatrale tableaus en pseudo-documentaire cinema, aangestuwd door de muziek van drummer Giovanni Barcella en saxofonist Jeroen Van Herzeele.
Een klein zintuiglijk verhaal dat verwijst naar de grote angsten, de schrik voor het onverwachte, het monsterlijke. Over hoop op bescherming voor geliefden die op weg zijn, onzeker van een behouden thuiskomst.

Magali Degrande van De Barbaren infiltreert in de wereld van Silence Fini. Het resultaat lees je op: http://www.fabuleus.be/cgi-bin/F.cgi?a=b&id=B2&f=02.

Volgens de jury:

Simon Allemeersch grijpt, samen met Barbara en Stefanie Claes, terug naar het tanende gemeenschapsgevoel van religieuze folklore. De legende van patroonheilige Sint-Christoffel, beschermheer van reizigers tegen van alles en nog wat, vormt de brede korf waar de makers hun meest burleske fantasie op loslaten. Resultaat: een reeks beeldende acts die de verrassing van dit seizoen opleveren. Niet alleen de makershouding van dit trio – een frisse combinatie tussen persoonlijke noodzaak en aandacht voor niet evidente maatschappelijke thema’s – vindt de jury een voorbeeld voor het hele (figuren)theater. Net zo overtuigend is het verhaal dat al deze art brut-poëzie uitdraagt: ons onveiligheidsgevoel is gewoon een sociaalpsychologische instelling. Een (concert)voorstelling die schuurt en toch breed toegankelijk blijkt: het kan wél.

           

Uit de pers:

"Een theatraal kleinood dat loutert én bouleverseert." (Cobra.be)