Als de waarde van dans en theater erop neerkomt dat ze de wereld confronteren met parallelle werkelijkheden, dan toont A Louer zich daar het summum van. In een grootse wachtkamer met brede divans, hoge rode gordijnen en zwart-wit geblokte tegels transformeert landerigheid zich tot een erg actieve geestelijke verbeelding: de Koreaanse dienstbode ontdubbelt, één zetel slokt zijn gasten op, mensen krabbelen rond als ratten... De filmische suggestie van deze beelden is legio, maar hun ware kracht ontlenen ze toch aan erg begiftigde live dans, en aan hun inspiratie uit opera en acrobatie. Tegelijk blijft A Louer uiterst persoonlijk. Wat de jury er vooral in waardeert, is hoe Peeping Tom het danstheater op wervelende wijze democratiseert: het palmt het podium in als een kijklustige vrijruimte voor wat mogelijk is. Entertainment met een twist.