Onvoltooid Verleden

Toneelhuis / Olympique Dramatique
Onvoltooid Verleden

Toneelhuis / Olympique Dramatique
Onvoltooid Verleden
PHO_15517_Onvoltooid_verleden_c_Koen_Broos.jpg
deSingel - Rode zaal | € 18/14/8
23/8 - 20:00
Dramaturgie Ellen Stynen•Bewerking Tom Dewispelaere•Coach: Jan Bijvoet•Scenografie Tom Liekens• Lichtontwerp Mark Van Denesse •Kostuums Katelijne Damen•Productie Toneelhuis• Spel Jan Decleir, Tom Dewispelaere•Naar de roman van Hugo Claus
Foto: Koen Broos
Duur: 2u (geen pauze) | Nederlands

In 2007 maakte Olympique Dramatique samen met Guy Cassiers een theaterbewerking van De geruchten, de succesroman van Hugo Claus uit 1996. In 1998 kwam Claus met een vervolg: Onvoltooid verleden, dat op zijn beurt in 2012 door Olympique Dramatique onder handen genomen wordt.

We zijn een paar decennia verder, ver weg van het dorp Alegem en in de grootstad. Draaide in De geruchten alles nog rond René Catrysse, dan staat nu zijn broer Noël centraal. Noël Catrysse, die na een val tijdens zijn jeugd nooit meer de oude geworden is, wordt op eigen verzoek ondervraagd door ex-commissaris Blaute. Wat volgt, is het rauwe relaas van een gehavende en vermaledijde ziel. Of hoe het verleden van iemand zijn toekomstige lot bepaalt en daardoor onvoltooid blijft.

Volgens de jury:

Tegen een massieve wand vol geklasseerde levens, waarschijnlijk het meest treffende decor van afgelopen seizoen, spelen Tom Dewispelaere en Jan Decleir het relaas van moordenaar Noël Catrijsse. Met een uiterste spelconcentratie en tegelijk met sprekend gemak maken ze van Claus’ laatste roman een whodunit waarvan de dader er al zit. Alleen, wie is hij nu precies? Onder kaal licht, bijna roerloos, ontpopt Onvoltooid verleden zich tot een psychologische thriller. Zo typeert de voorstelling het proces van zovele publieke ‘monsters’ vandaag: zij zweten in hun eentje de trauma’s van een hele samenleving uit. De jury had uit het voorbije Toneelhuis-seizoen zowat elke creatie kunnen kiezen, maar viel voor het radicale vakmanschap waarmee Onvoltooid verleden aantoont hoe snel we geneigd zijn een gebroken mens te geloven.

Uit de pers:

Dit.Moet.Je.Zien. (Els Van Steenberghe in Knack)