A reason to talk

Sachli Gholamalizad/kunstZ
A reason to talk

Sachli Gholamalizad/kunstZ
A reason to talk
A_Reason_To_Talk_c_SarahOyserman.jpg
Kaaistudio's | € 16/12/10
5/9 - 21:00
Concept en spel: Sachli Gholamalizad | Vormgeving en techniek: Steven Brys | Coaching: Greet Vissers | Soundscape: Andrew Claes | Productie: Mulanga Nkolo (kunstZ vzw), Sanne De Ridder (stage), Gloria Ribeiro (stage) | Met dank aan: Shokat Armon, Bart Baele, Julie De Clercq, Zeynab Hamedani Mojarad, Ehsan Hemmat, Senjan Jansen, Bart Van Nuys | Met dank aan/met de steun van: de Vlaamse Overheid, Stad Antwerpen en Mestizo Arts Festival
Foto: Sarah Oyserman
Duur: 75 min. | NL

Sachli Gholamalizad zoekt in A reason to talk naar verklaringen voor de moeizame relatie die ze met haar moeder heeft. Ze duikt in haar familiegeschiedenis en gaat de confrontatie aan met haar moeder en grootmoeder. Is het een verhaal van uitersten dat eigen is aan het opgroeien in twee culturen of is het een verhaal dat eigen is aan moeders en dochters?

Ze zit met haar rug naar het publiek. Voor een computer, voor de webcam. Op het scherm naast haar verschijnen foto’s van haar kinderjaren, haar jeugd. Ze typt zinnen. ‘Ik ben bang om te praten, … bang om beoordeeld te worden, …. bang om te herinneren.’

Zij is Sachli Gholamalizad, een jonge actrice van Iraanse afkomst. In A reason to talk probeert ze de onrustige relatie die ze met haar moeder heeft te verhelderen. Ze duikt in haar familiegeschiedenis en gaat de confrontatie aan met haar moeder en grootmoeder. Dit aangrijpende verhaal wordt verteld via een mix van herinneringen, stiltes, dagboekfragmenten en zelfgemaakte filmbeelden. Een verhaal dat net zozeer gaat over de relatie tussen moeder en dochter als over het opgroeien in verschillende culturen.

Na afloop van de voorstelling vindt er een nagesprek plaats met maakster Sachli Gholamalizad. Zij zal ingaan op het creatieproces en haar inspiratiebronnen. Ook is er de mogelijkheid om vragen te stellen aan Gholamalizad.

Volgens de jury:

“In deze voorstelling komen op een slimme en ontroerende wijze een moeder-dochterconflict en cultuurconflict samen. Het publiek blijft achter met een krop in de keel.” -  TAZ-jury