Hunter
Meg Stuart/Damaged Goods
Hunter
Meg Stuart/Damaged Goods
Hunter
Kaaitheater
| € 20/16/10
3/9 - 20:30
Uitverkocht!
Choreografie en performance: Meg Stuart | Dramaturgie: Jeroen Peeters | Geluidsontwerp: Vincent Malstaf | Scenografie: Barbara Ehnes | Kostuumontwerp: Claudia Hill | Licht: Jan Maertens | Video: Chris Kondek | Assistent choreografie: Ana Rocha | Assistent scenografie: Giulia Paolucci | Assistent kostuumontwerp: Kahori Furukawa | Assistent video: Phillip Hohenwarter | Technische leiding: Oliver Houttekiet | Licht: Gilles Roosen | Podiumtechniek: Bjorn Driessens | Productieleiding: Eline Verzelen | Tour management: Annabel Heyse | Productie: Damaged Goods (Brussel) | Coproductie: HAU Hebbel am Ufer (Berlijn), La Bâtie Festival de Genève, Gessnerallee (Zürich), BIT Teatergarasjen (Bergen), Les Spectacles Vivants -Centre Pompidou (Parijs) | Met bijzondere steun van Hauptstadtkulturfonds (Berlijn) | Meg Stuart & Damaged Goods worden gesteund door de Vlaamse overheid en de Vlaamse Gemeenschapscommissie | Dank aan Sigal Zouk, Jane Armitage, Pope Freeman, Jonas Mekas, Wanda Golonka, Abigail Child (voor een deel van de soundtrack van MUTINY), Johanna Peine, Uferstudios (Berlijn) en Ponderosa (Stolzenhagen).
Foto: Iris Janke
Duur: 90 min. |
In haar eerste avondvullende solo Hunter verkent choreografe Meg Stuart haar eigen lichaam als een levend archief bevolkt door persoonlijke en culturele herinneringen, voorvaders en artistieke helden, fantasieën en onzichtbare krachten.
Ze ontdekt microscopische sporen die haar lichaam omgeven en vertaalt ze in een reeks zelfportretten. Ervaringen worden verknipt en geplakt op de montagetafel en tonen mogelijke verbanden: een cartoonesk lichaam, een shamanistisch ritueel, of een luidruchtig geluidssculptuur. Gemoedsstemmingen stuiteren doorheen verschillende media en hun echo’s weerklinken in een gedeelde wereld.
“Hoe kan ik de vele invloeden en sporen verwerken die mij hebben gevormd als persoon en als kunstenaar? Sluimeren er nog nieuwe ervaringen en ongeschreven levensverhalen in mijn lichaam?”
De Barbaar van Hunter is Minske Moltzen. Kijk hier voor haar blog.
Volgens de jury:
“In Hunter kiepert Meg Stuart haar archief pardoes op het podium uit. In dat archief zit niet één, maar vele Meg Stuarts. Daarmee zet ze een groot vraagteken bij de hedendaagse obsessie met “jezelf zijn”. Ze kreeg voor haar werk van het Duitse tijdschrift ‘Tanz’ de titel ‘choreografe van het jaar’. Wie zulke kwesties op de kaart kan zetten, verdient die titel ook.”
Uit de pers:
“Dit is niets minder dan totaalkunst, een zinderende fantasmagorie. Hunter toont duizend gezichten en vraagt evenveel ogen om ernaar te kijken.” – De Standaard
