Nimmermeer

Abattoir Fermé / De Maan (B)
Nimmermeer

Abattoir Fermé / De Maan (B)
Nimmermeer
PF-Nimmermeer-05.JPG
BRONKS | € 12,5/10
29/8 - 18:00
30/8 - 14:00
30/8 - 18:00
De Keuze 09
Vrij naar: Edgar Allan Poe. Tekst & regie: Stefan Lernous. Spel: Chiel van Berkel en Barbara Claes. Scenografie en figuren: Paul Contryn. Songs: Stefan Lernous en Chiel van Berkel. Score: Kreng . Klank en licht: Stéphane Vloebergh en Sven Van Kuijk
Foto: Rudy Gadeyne
Duur: 60 min | Nederlands - surtitré en français
8+

NL.
Het Mechelse Abattoir Fermé tast in zijn vaak tekstloze, filmische voorstellingen (o.a. Tourniquet) de grenzen van het theater af op zoek naar de donkere kant van de menselijke natuur. Hoewel het gezelschap geen spontane associatie met kindertheater oproept, zijn ze met deze kindervoorstelling niet aan hun proefstuk toe.
Het even huiveringwekkende als komische Nimmermeer is geïnspireerd op vier kortverhalen van meester-schrijver Edgar Allan Poe. Samen met kompaan Chiel Van Berkel, nieuwkomer Barbara Claes en poppenmaker/scenograaf Paul Contryn (De Maan), stortte regisseur Stef Lernous zich voluit op de thema’s angst en horror. Resultaat is een heerlijke griezelmusical waarin in een donker en rokerig decor het gruwelijke leven van een onfortuinlijk jongentje wordt bezongen. Kinderen toegelaten.

FR.
Le spectacle Nimmermeer, qui fait autant rire que frémir, s’inspire de quatre nouvelles du maître en la matière, Edgar Allan Poe.
Cela donne une délicieuse comédie musicale fantastique, qui chante la vie épouvantable d’un jeune garçon malchanceux dans un décor sombre et enfumé. Enfants admis.

EN.
Nimmermeer is inspired by four short stories of the famous writer Edgar Allan Poe. The result is a delicious horror-musical about the gruesome life of an unfortunate little boy. In a dark and smoky setting, the audience experiences both horror and comedy. Children allowed.

Uit de pers:

Het publiek van achtplussers lacht bij de afstotelijke grimassen van Van Berkel en het gibbert bij zoveel onfortuin van het personage. Stoer wordt het in het mysterie getrokken van dat rare jongetje dat formol drinkt en van de ene pleegouder naar de ander moet. De referenties naar The black cat en The tell-tale heart hebben ze allicht niet door, maar de nieuwe compositie klopt. (De Standaard, G. Sels)