Springville

Miet Warlop (B)
Springville

Miet Warlop (B)
Springville
springville_rgb.jpg
deSingel - Rode zaal | € 16/12/8
30/8 - 20:00
31/8 - 20:00
De Keuze 10
Concept: Miet Warlop. Vormgeving: Miet Warlop & Sofie Durnez. Met: Katja Dreyer, Sofie Durnez, Arend Pinoy, Seppe Baeyens, Laura Vanborm & Miet Warlop. Outside eye: Nicolas Provost. Techniek: Bart Huybrechts & Piet Depoortere. Productie: WE LOVE PRODUCTIONS. Uitvoerende producenten: CAMPO, KC Buda. Coproductie: KC Buda, CAMPO, Vooruit, Workspace Brussels, Festival aan de Werf & Gessenerallee.
Foto: Reinout Hiel
Duur: 60 min | No text
10+

Miet Warlop studeerde 3D/multimedia aan de Gentse Academie en won in 2004 TAZ met Huilend hert, Aangeschoten Wild. Sindsdien ontpopte ze zich met haar eigenzinnige theaterinstallaties en objectperformances tot een graag gezien gaste in het internationale kunstcircuit. Een constante in haar werk is haar fascinatie en affectie voor objecten. Zo blijkt ook in Springville.

In deze beeldende performance stelt ze vreemdsoortige decorstukken - half object, half mens - bloot aan een aaneenschakeling van kleine en grote rampen. Net zoals een orkaan een landschap 'nieuw leven' inblaast, haalt Warlop op scène de orde der dingen constant door elkaar. Of hoe vernieling tot een verrassend nieuw begin kan leiden. Springville is een absurd en poëtisch spel van 'personages', met een vleugje slapstick à la Buster Keaton.

FR Tout comme un ouragan apporte un souffle inattendu à un paysage, Warlop bouleverse constamment l'ordre des choses. Ou comment la destruction peut conduire à un recommencement étonnant. Springville est un jeu de 'personnages' absurde et poétique.

EN Just like a hurricane blows 'new life' into a landscape, Warlop constantly shakes up the order of things on stage. Or how destruction can lead to a surprisingly new beginning. Springville is an absurd and poetic play of 'characters', with a touch of slapstick à la Buster Keaton.

Volgens de jury:

www.theaterfestival.be/jury

Uit de pers:

Met haar liefde voor het object schept ze in Springville een surrealistisch universum dat intrigeert, charmeert en zelfs regelmatig de lachspieren masseert. Of hoe uit de verbazing voor een gewone kartonnen doos iets ongewoon boeiends kan groeien. (De Morgen, L. Laveyne)